indie pop'un bir alt kolu olarak görülebilecek olmasına karşın indie pop'tan oldukça farklı özelliklere sahip bir müzik türü.
nme'nin 1986 yılında yayımladığı bir toplama kaset olan c-86'da yer alan bazı gruplarla birlikte tanınmaya ve yayılmaya başlıyor bu tür. 90'lı yıllarda altın çağını yaşadığı söylenebilir. "kendin yap" (do it yourself) etiğine bağlı olan bu türün günümüzde de özellikle bireysel prodüksiyonlarla birlikte ciddi bir üretici/tüketici kitlesi mevcut.
peki müzikal olarak neye benziyor? öncelikle d.i.y. etiğinden gelen bir punk/"üç akor" geleneği var; ancak tını olarak punk'la benzeşmiyor. tınısal sadeliği yönünden rock and roll'un doğuş yıllarına benzetilebilir; fakat burada da bir farklılık söz konusu: rock and roll'un her daim belirli bir akışla kullandığı akorlar ve melodiye dair temalar twee pop'ta pek yok. popüler müzik tarihi içerisinde twee pop'un en çok benzeştiği türün 1960'lı yılların bubblegum/sunshine pop'u (bkz: bubblegum/@the beatles) olduğunu söyleyebiliriz. zaten "indie" sınıfına giren/sokulan (ki bu "indie"nin bir "janr" olabilme niteliği de tartışma konusu) pek çok grubun en büyük etkilenim kaynağı 1960'lı yıllar müziği. hatta indie rock - indie pop - twee pop türleri için mantıksal bir denklik kuracak olursak ortaya şöyle bir şey çıkarabiliriz:
indie rock = psychedelic rock
indie pop = psychedelic pop
twee pop = bubblegum/sunshine pop
60'lı yılların bu müzik türlerine aşina olan birisi anlatmak istediğim şeyi rahatlıkla kavrayacaktır sanırım. yalnız bubblegum/sunshine pop'ta üfleme ya da yaylı çalgıların kullanımı da oldukça yoğunken twee pop'ta bunlara pek rastlanmıyor.
twee pop'un içerdiği diğer özellikler; distortion'a bulanmamış temiz tonlu gitarlar, bazen 60'ların kız gruplarına benzeyen ve kolay akılda kalan melodiler, kızlı-erkekli armoni vokaller, zaman zaman mutlu, zaman zaman aşk acısına dair şarkı sözleri ve basit prodüksiyonlar/performanslar olarak sıralanabilir.
kısaca "naif" bir müziktir twee pop, naif olduğu kadar güzeldir de. .
