Batcave jest to, powstały w lipcu 1982 roku, nocny klub umiejscowiony w Londynie w rozrywkowej dzielnicy Soho. Szybko zyskał popularność wśród słuchaczy mroczniejszych odmian punka. Na scenie nieistniejącego już klubu Batcave gościli artyści będący pionierami nowego gatunku muzycznego - rocka gotyckiego, a koncerty zagrały tam między innymi takie kapele jak Bauhaus, The Cure, Siouxsie and the Banshees, Sex Gang Children, The Sisters of Mercy, Fields of the Nephilim, Specimen, UK Decay czy Alien Sex Fiend.
Muzyka gotycka lat 80. (której synonimem stała się nazwa batcave old-school) w swojej pierwszej odsłonie wywodziła się ze sceny post-punkowej i tzw. zimnej fali (cold wave), więc podobnie jak te nurty oparta była na dość oszczędnych, gitarowych riffach oraz na głębokim brzmieniu basu. Rytmiczne i proste wykorzystanie instrumentów perkusyjnych wzmacniało surowe brzmienie całości. Muzyka ta wyróżniała się jednak przede wszystkim nietypowymi tekstami, nawiązującymi do problemu ludzkiej egzystencji, śmierci, a także nihilizmu.
Zespoły podejmowały w nich uniwersalne tematy dotyczące ludzkości, takie jak miłość, cierpienie, przemijanie, a poruszane przez nie wątki, utrzymane w konwencji gotyckiej, stanowiły o odrębności języka tej subkultury.
W ugruntowaniu gatunku rocka gotyckiego sporą rolę, oprócz zrzeszającego zespoły i subkulturę gotycką klubu Batcave, miała brytyjska wytwórnia muzyczna 4AD, dla której nagrywali między innymi tacy wykonawcy jak Bauhaus, The Birthday Party, Clan of Xymox czy X-Mal Deutschland. 4AD wydawało głównie muzykę kapel rockowych oraz tworzących w nurcie dark alternative scene, dlatego w latach 80. zwykło określać się ją mianem najbardziej klimatycznej wytwórni muzycznej. Spowodowało to pewnego rodzaju otwarcie subkultury gotyckiej na inne gatunki muzyczne, a w efekcie zawirowania stylistyczne w obrębie samego gatunku – obecnie za klasykę gotyckiego grania uznawany jest zarówno post-punkowy Bauhaus jak i związany do dziś z wytwórnią 4AD duet Dead Can Dance, którego muzyka oscyluje między muzyką elektroniczną, ambientalną, gotykiem, muzyką etniczną i new age (a niekiedy pojawiają się nawet nawiązania do chorału gregoriańskiego).
Większość członków gotyckich kapel z lat 80. rekrutowało się z fanów grupy Sex Pistols, uznawanej za prekursora punk-rocka. Ten batcave'owy „punkowy” duch był obecny w muzyce pionierów gotyckiej sceny. O ile death rock w Ameryce nieprzerwanie rozwijał się w niezmienionej, zadziornej, post-punkowej formie (z powodzeniem reprezentowały go takie kapele jak 45 Grave, Screams for Tina, Kommunity FK, London After Midnight czy Cinema Strange), to w Europie pod koniec lat 80. i w latach 90. formuła batcave old-school zaczęła tracić na popularności, co przyczyniło się do rozwoju takich stylów muzycznych, jak gothic metal czy dark electro. .
