Sonny Clark | pl

Conrad Yeatis "Sonny" Clark - (ur. 21 lipca 1931, zm. 13 stycznia 1963) amerykański pianista jazzowy, reprezentant hard bopu.

Urodził się w Herminie, górniczym miasteczku w Pensylwanii. W wieku 12 lat przeniósł się do Pittsburgha. Odwiedzając ciotkę w Kalifornii w wieku 20 lat, postanowił zostać na zachodnim wybrzeżu i zaczął pracować z saksofonistą Wardellem Greyem. Następnie wraz z Oscarem Pettifordem przeniósł się do San Francisco, gdzie w 1953 roku nawiązał współpracę z klarnecistą Buddym DeFranco. Clark koncertował z nim w USA oraz Europie do stycznia 1956 roku, kiedy to przyłączył się do The Lighthouse All-Stars, grupy prowadzonej przez Howarda Rumsey'a.

Chcąc powrócić na wschodnie wybrzeże, Clark został w lutym 1957 roku akompaniatorem piosenkarki Diny Washington - niebawem był już w Nowym Jorku. Tu chętnie zatrudniany był jako sideman przez wielu muzyków. Często nagrywał też dla Blue Note, występując u boku takich artystów hard bopowych jak Kenny Burrell, Donald Byrd, Paul Chambers, John Coltrane, Dexter Gordon, Art Farmer, Curtis Fuller, Grant Green, Philly Joe Jones, Clifford Jordan, Jackie McLean, Hank Mobley, Art Taylor czy Wilbur Ware. Nagrywał też sesje z Charlesem Mingusem, Sonnym Rollinsem, Billie Holiday, Stanleyem Turrentine oraz Lee Morganem.

Jako lider nagrał między innymi Sonny Clark Trio (1957) z Paulem Chambersem i Philly Joe Jonesem czy Cool Struttin' (1958).

Zmarł na atak serca w Nowym Jorku w 1963 roku, aczkolwiek komentatorzy przypisują wczesną śmierć artysty nadużywaniem narkotyków i alkoholu.

Jego bliski przyjaciel, także pianista, Bill Evans zadedykował Clarkowi po jego śmierci kompozycję N.Y.C.'s No Lark (anagram od "Sonny Clark"). John Zorn, Wayne Horvitz, Ray Drummond i Bobby Previte nagrali album Voodoo (1985) jako The Sonny Clark Memorial Quartet. Zorn wraz z Billem Frisellem i Georgem Lewisem nagrali także kilka kompozycji pianisty na albumach News for Lulu oraz More News for Lulu. .