Queens of the Stone Age | pl

Queens of the Stone Age (używana również nazwa skrócona QotSA lub Queens) – amerykański zespół rockowy, założony w 1996 roku w Palm Desert, Kalifornia przez Josh'a Homme (frontman, gitara, fortepian), któremu na przestrzeni lat towarzyszyli między innymi Troy Van Leeuwen (gitara, gitara hawajska, keyboard, perkusja, wokal wspierający), Michael Shuman (gitara basowa, keyboard, wokal wspierający), Dean Fertita (keyboard, gitara, perkusja, wokal wspierający) oraz najnowszy członek, Jon Theodore (perkusja). Queens of the Stone Age został założony po rozpadzie poprzedniego zespołu Josh'a Homme, Kyuss'a.

Grupa początkowo grała muzykę zbliżoną do stoner rocka, skupioną głównie na riffach, następnie muzycznie ewoluowała na przestrzeni lat w rozmaity wachlarz stylów i inspiracji, wliczając w to pracę z członkiem ZZ Top, Billy'm Gibbons'em oraz stałym współpracownikiem Mark'iem Lanegan'em.

Queens of the Stone Age zaczęło się z inicjatywy Josh'a Homme w 1996 roku. Po rozpadzie Kyuss w 1995 r., zanim założył własny zespół, Homme na krótki czas dołączył do Screaming Trees jako koncertowy gitarzysta. Oryginalnie nowy projekt Josha miał się nazywać Gamma Ray, ale w 1997 r. z powodu gróźb pozwania przez niemiecki power metalowy zespół Gamma Ray (który grał od 1989 roku), musiał zmienić nazwę:

Kiedy nagrywaliśmy płytę z Kyuss'em w 1992 roku, nasz producent, Chris Goss żartował, mówiąc "Wy, chłopaki, jesteście jak królowe epoki kamienia łupanego [ang. queens of the stone age]". Zespół oryginalnie nazywał się Gamma Ray, ale grożono nam pozwem sądowym, bo ktoś inny już miał taką nazwę. Więc zostaliśmy Queens of the Stone Age.
- Nick Olivieri (2000 r.)
Dlaczego wybrano nazwę "Queens of the Stone Age", a nie "Kings of the Stone Age":
Królowie [ang. kings] byliby zbyt macho. Kings of the Stone Age noszą zbroje, mają topory i ćwiczą zapasy. Queens of the Stone Age spędzają czas z dziewczynami Kings of the Stone Age, kiedy ci ćwiczą zapasy, a poza tym tak nas nazwał Chris Goss. On nas ochrzcił Queens of the Stone Age. Rock powinien być wystarczająco ciężki dla chłopców i słodki dla dziewczyn. W ten sposób wszyscy są zadowoleni i bardziej przypomina to imprezę.
- Josh Homme (2000 r.)
Pierwszym wytworem QotSA było Gamma Ray - EP z dwoma piosenkami: Born to Hula i If Only Everything (później znane jako If Only) wydane w 1996 r., wykonane przez Josh'a Homme (Kyuss), Matt'a Cameron'a (Soundgarden i Pearl Jam), Van'a Conner'a (Screaming Trees) oraz John'a McBain'a (Monster Magnet). Pierwszy raz na żywo grupa wystąpiła 20 listopada 1997 roku w OK Hotel (był to wtedy bar i miejsce muzycznych występów) w Seattle, w stanie Waszyngton. W grudniu tego samego roku grupa wydała dzieloną EP Kyuss/Queens of the Stone Age, która była pierwszym oficjalnym wydaniem pod nazwą Queens of the Stone Age, znajdowały się na niej trzy utwory z sesji Gamma Ray oraz trzy utwory Kyuss'a, nagrane w 1995 roku, tuż przed rozpadem.


Debiutancka płyta zespołu nosi nazwę Queens of the Stone Age i została wydana w 1998 (także na winylu), Josh Homme gra na niej tak na gitarze, jak i na gitarze basowej (jednak basistą jest Carlo Von Sexron - alter-ego Josh'a), Alfredo Hernández gra na perkusji, udzielają się także Chriss Goss i Hutch (dzwiękowiec - oraz członek - zespołu) na kilku innych instrumentach i wokalach wspomagających. Josh Homme rzekomo prosił wokalistę Screaming Trees - Mark'a Lanegan'a by wystąpił na jego płycie, lecz ten był zmuszony odmówić, z powodu braku czasu, który poświęcał na inne projekty. Wkrótce po zakończeniu nagrywania albumu do zespołu dołączył były basista Kyuss'a - Nick Oliveri i rozpoczęło się tour'owanie. Zespół w tamtym czasie składał się całkowicie z byłych członków Kyuss i taka formacja jest uważana za oryginalną Queens of the Stone Age. Gitarzysta Dave Catching dołączył wkrótce później. Pod koniec utworu zamykającego debiutancki album, I Was a Teenage Hand Model, można usłyszeć telefoniczną wiadomość głosową, nagraną przez Nick'a Oliveri, w której mówi on o swojej decyzji dołączenia do zespołu. Od tej chwili członkowie grupy mieli się często zmieniać. Zanim ukazała się druga płyta zespołu, Hernández nie był już jego częścią.


Wielu muzyków zaznajomionych z twórczością Queens of the Stone Age i Josh'a Homme brało udział w produkcji (lata 1999-2001) kolejnego albumu - Rated R, wśród nich znaleźli się perkusiści: Nick Lucero i Gene Trautmann, gitarzyści: Dave Catching, Brendon McNichol i Chriss Goss, nawet frontman Judas Priest - Rob Halford, który nagrywał w pokoju obok, wpadł z wizytą, by wziąć udział w nagrywaniu Feel Good Hit of the Summer.
Album otrzymał pozytywne recenzje i większą popularność niż poprzednik, pomimo faktu, że utwór Feel Good Hit of the Summer został oskarżony o promowanie narkotyków przez amerykańską sieć Wal-Mart i płyta prawie opuściła jej sklepowe półki. Sukces albumu zapewnił zespołowi gościnne występy z The Smashing Pumpkins, Foo Fighters, Hole i występ na Ozzfest 2000. Wtedy też Josh oświadczył:
Jest pewien robotyczny element w naszych albumach, jak na przykład powtarzalność riffów. Chcieliśmy także zrobić album, który miałby dużo dynamicznej rozpiętości. Chcieliśmy ją wdrożyć do naszego zespołu tak, żebyśmy mogli grać wszystko. Nie chcemy zostać związani przez własną muzykę. Jeśli ktoś z nas ma dobry pomysł na piosenkę (nie ważne w jakim stylu), powinniśmy być w stanie ją zagrać.
- Josh Homme w wywiadzie dla thefade.net
Zespół rozsławiło wydarzenie, gdy podczas występu na Rock in Rio w 2001 roku, basista Nick Oliveri został aresztowany za występowanie na scenie nago, gdzie tylko gitara basowa zasłaniała jego obnażone genitalia. Oliveri przeprosił władze, tłumacząc się niewiedzą, że jest to przestępstwo w Brazylii.
Były członek Screaming Trees, Mark Lanegan, po zakończeniu prac nad Rated R, dołącza na stałe do zespołu i zostaje w nim, aż do wczesnego 2005 roku.
Pod koniec tour'u Rated R, wystąp w Niemczech w 2001 roku na Rock am Ring festival został określony przez Josha jako "najgorszy show jaki kiedykolwiek zagraliśmy, w dodatku było to przed 40'000 ludzi". Członkowie zespołu postanowili wytatuować sobie pamiątkę po wydarzeniu, tatuaż przedstawia godzinę rozpoczęcia widowiska - "Freitag 4:15", Oliveri wytłumaczył:
Ja, Mark, Josh i Hutch, nasz dzwiękowiec, mamy taki sam tatuaż, z Rock am Ring festival. Godzina, o której zaczynaliśmy grać była 4:15 po południu i był to po prostu straszny występ. Był do bani, okropny. Dlatego wytatuowałem go sobie na żebrach, tam gdzie boli, żebym nigdy nie zapomniał.
- Oliveri, wywiad dla Daredevil Magazine (2005 r.)

Na przestrzeni lat grania, muzyka Queens of the Stone Age była określana jako hard rock, alternatywny rock, art rock, heavy metal, alternatywny metal, desert rock, psychodeliczny rock i kilka innych. Zostali także nazwani grupą grającą stoner rocka [w wolnym tłumaczeniu: zjarany rock], ale sam Homme mówił:
Gdybym miał wybór, cofnąłbym tę nazwę. Dla mnie stoner rock to jak mówić, że kluczowym elementem są narkotyki. A ja nie wierzę, że tak jest w tym przypadku. Nie jestem jakimś tam AA, ani nic z tych rzeczy, ale nie potrzebuję tego [narkotyków] do tworzenia muzyki. Homme opisał debiutancki album jako muzyka "kanciasta i nagrana na sucho, z utworami z mocnymi i powtarzającymi się riffami w ich strukturze". Magazyn Rolling Stone zauważył także "połączenie między amerykańskim >>mięso i ziemniaki<< macho rockiem wczesnych lat '70, takim jak Blue Cheer, czy Grand Funk Railroad, a precyzyjnym niemieckim drone rockiem [gatunek muzyki minimalistycznej] z tego samego okresu".

Kolejny album, Rated R zawierał większą różnorodność instrumentów, kilka gościnnych występów oraz wokal dzielony pomiędzy Homme'a, Oliver'ego i Lanegan'a. Josh dodał także: Nasz pierwszy album zapowiedział nasze dzwięki. A ten dodał, że jesteśmy inni i dziwni.
Zespół kontynuował eksperymentowanie na trzecim albumie, Songs for the Deaf, który także charakteryzował się dzielonym na trzy osoby wokalem prowadzącym, wieloma gościnnymi występami i szerokim wachlarzem instrumentów, w tym rogiem i sekcjami smyczkowymi.

Lullabies to Paralyze zostało określone przez Josh'a Homme jako "mroczny" album, zawierający obrazowość inspirowaną folklorową, baśniową twórczością Braci Grimm. W 2005 roku Homme wyjaśnił: Poezja wydaje się być tam, gdzie zaczynasz w ciemności i sięgasz w stronę światła - to sprawia, że nie jest to dla mnie depresyjne... Album zmienił brzmienie z poprzedniego, "napędowego" stylu, głównie z powodu odejścia długoletniego członka zespołu, Nicka Oliveri. Zespół prawie wyłącznie używał gitar elektryczno-akustycznych przy tworzeniu albumu.

Wraz z Era Vulgaris, zespół powrócił do swojego charakterystycznego brzmienia, z większym naciskiem na elementy skoncentrowane wokół tańca i elektroniczne inspiracje, a Homme powrócił do bycia jedynym głównym wokalistą i bardziej wyrazistego śpiewu.


Plany nagrania kolejnego, po Era Vulgaris albumu były wspominane od 2008 roku, ale nagrywanie nie zaczęło się, aż do sierpnia 2012 r. W marcu 2011 r. Homme stwierdził: Robienie powtórek pierwszego albumu definiuje najnowszy. Zmienia nowe nagrania w coś zupełnie innego. To co robiliśmy było troche bluesowe, a teraz zamieniło się w taką transową, popsutą rzecz. Roboty powracają! W listopadzie 2011 r. stały współpracownik zespołu, Alain Johannes tak skomentował swoje zaangażowanie w prace nad nowym albumem: Znów zarwaliśmy nockę z Queens(...) Już za niedługo, super top secret, ale będzie niesamowicie. Bardzo się tym ekscytuję(...) Jak już zaczniemy proces, nie skończymy póki nie będzie gotowy. Nie mogę więc powiedzieć kiedy, ale jest już bardzo dobry początek.
W listopadzie 2012 r. Homme powiedział Zane'owi Lowe z BBC, że Joey Castillo opuścił zespół i że perkusistą na nowym albumie będzie Dave Grohl, który miał już okazję pracować z Josh'em nad Songs for the Deaf. Powiedział mu także, że album zostanie wydany przed Download Festival w czerwcu 2013 r. Oprócz Grohl'a, inni byli członkowie QotSA, w tym basista Nick Oliveri i Alain Johannes, oraz wokalista Mark Lanegan mieli pracować nad krążkiem. Oprócz tego muzycy tacy jak Trent Reznor z Nine Inch Nails, frontman Scissor Sisters, Jake Shears, Brody Dalle (prywatnie żona Josha) i Elton John pracowali z Queens of the Stone Age nad nowym wydaniem.
W marcu 2013 r. zespół ogłosił, że album zatytułowany ...Like Clockwork zostanie wydany w czerwcu 2013 r. przez Matador Records. Konferencja prasowa producenta ujawniła więcej informacji, m.in. kolejne gościnne występy: Alex'a Turner'a z Arctic Monkeys i James'a Lavelle z UNKLE
Krążek ...Like Clockwork został wydany 3 czerwca w Europie, a 4 czerwca w USA. Wyprodukowana własnoręcznie przez zespół płyta jest pierwszą, w której w pełni udzielili się basista Michael Shuman i keyboardzista oraz gitarzysta Dean Fertita.


Pierwszy koncert Queens of the Stone Age w Polsce zagrali 11 grudnia 2000 roku w warszawskiej Proximie. Drugi, 19 czerwca 2005 roku w warszawskiej Stodole. Trzeci odbył się 5 lipca 2013 roku podczas Heineken Open'er Festival w Gdyni.

Dyskografia
Queens of the Stone Age (1998)
Rated R (znana także jako R) (2000)
Songs for the Deaf (2002)
Lullabies to Paralyze (2005)
Over the years and through the woods koncertówka (2006)
Era Vulgaris (2007)
...Like Clockwork (2013)

Obecni członkowie
Josh Homme - śpiew, gitara, gitara basowa (1997)
Troy Van Leeuwen - gitara, gitara basowa (2002)
Dean Fertita - gitara, instrumenty klawiszowe, śpiew (2007)
Michael Shuman - gitara basowa, śpiew (2007)
Jon Theodore - perkusja (2013)

Byli członkowie:
Mark Lanegan - instrumenty klawiszowe, gitara, śpiew (2000-2004)
Natasha Shneider - instrumenty klawiszowe, śpiew (2005-2007)
Gitarzyści
Brendon McNichol (2000-2002)
Dave Catching (1998-2000)
Mario Lalli (1999 przez 17 dni)
John McBain (1997-1998)
Basiści
Alain Johannes gitara, gitara basowa (2005-2007)
Nick Oliveri (1998-2004)
The Kid (1998)
Mike Johnson (1998)
Perkusiści
Dave Grohl (2002, 2012)
Joey Castillo (2002-2012)
Gene Trautmann (1999-2002)
Alfredo Hernandez (1998-1999)
Matt Cameron (1997) .