Neal Schon | pl

Biografia
Kariera "Syna jazzu" - Neala Schona - i jego pierwsze spotkanie z gitarą rozpoczęła się w wieku 5 lat. Neal szybko się uczył i wkrótce dołączył, jako nastolatek, w wieku lat 15 do Santany. Wstąpił do Agaron High School w San Mateo ale nie ukończył jej, ponieważ zdecydował się kontynuować grę na gitarze. Najpierw grał z Santaną (przy III albumie artysty), poźniej sławy przysporzyła mu propozycja Erica Claptona, aby występował razem z Derek & the Dominos, a także z zespołem Azteca. Można go usłyszeć także przejściowo w Bad English, ale jednak ostatecznie, od 1973 roku, Neal pozostał na stałe w Journey. Współpracował m.in. z: Janem Hammerem, Sammym Hagar, Paulem Rodgersem, a nawet z Jeffem Scott Soto. Wydał 5 solowych albumów i 14 studyjnych albumów z Journey. Styl gry Neala Schona określa się jako kompozycję soul i jazzu, z wpływami bluesa z lat 60 i 70-tych (inspiracje twórczością B. B. Kinga).

Dyskografia:

Betty Davis – self-titled debut album
Untold Passion – as Schon & Hammer (1981 in music)
Here to Stay – as Schon & Hammer (1982)
Hear 'n Aid (1985 in music)
Late Nite (1989)
Double Eclipse - with Hardline (1992)
Beyond the Thunder (1995)
Abraxas Pool (1997)
Electric World (1997)
Piranha Blues (1998)
Neal Schon & Jan Hammer Collection: No More Lies (1998)
"O Come, O Come Emmanuel", featured on Merry Axemas, Vol. 2: More Guitars for Christmas (1998)
Voice (2001).

.