Darling Farah | pl

Kamau Baaqi, bo tak brzmi prawdziwe nazwisko Darling Farah, jest jednym z przedstawicieli bardzo młodego, a przy tym bardzo uzdolnionego pokolenia, które zdobywa niesamowicie szybki rozgłos po niemal przypadkowym odkryciu przez jedną z wytwórni. Niemal przypadkowym, dlatego, że choć sam zwrócił się do londyńskiej Civil Music, zmuszony był to zrobić za pośrednictwem Internetu, gdyż sam był za młody na przedstawienie swojej twórczości w pobliskich sobie klubach.
Urodził się w Detroit, skąd po kilku latach przeprowadził się wraz z rodziną do Emiratów Arabskich. Jak sam opowiada – nie znalazł tam środowiska, które sprzyjałoby rozwojowi początkującego twórcy muzyki elektronicznej. Nie mając szans na jakąkolwiek pomoc, nie wspominając o opiekunie, jak to zdarzało się w przypadku innych młodych talentów, zaczął poszukiwania na własną rękę, zdając się na medium o największym z możliwych zasięgów. Reakcja Civil Music okazała się być dla Kamau zbawienna – trzy EPki (Berline, Exxy i Division), utrzymane w klimacie teutonic techno, klasycznego IDMu, niemieckiej elektroniki, głębokiego house’u a także typowego UK bassu (zamknięte szczelnie w metrum czteromiarowym) skłoniły właścicieli wytwórni do sprowadzenia Kamau do Londynu.
Tam przybrał imię Darling Fanah i w roku 2012 nagrał swój pierwszy album długogrający – Body, który już doczekał się kontynuacji w postaci mikroalbumu Body Remixed, składający się z czterech utworów Kamau zremiksowanych przez znanych przedstawicieli sceny klubowej – m.in. Jimmy’ego Edgara. Muzyka zawarta na longplayu nie jest jednowymiarowa czy choćby utrzymana w ryzach jednego gatunku. Jak często bywa w przypadku młodych, pełnych energii twórców – Body stanowi zbiór wszystkich brzmień, które latami przewijały się przez umysł Kamau. Można odnieść wrażenie, że zapragnął wreszcie dać upust składanym przez ten cały czas chęciom, niemniej robi to w sposób wysmakowany, z zastosowaniem właściwych proporcji. Body jest wprost idealną wizytówką dla kogoś, kto ma jeszcze wiele do przekazania, bo – wierząc jego zapewnieniom – chce by dźwięki które tworzy nie stanowiły przelotnej atrakcji a pozostały żywe przez lata. .